De hoofdstad van het einde van de wereld

Vanmorgen had ik ineens zin om weer eens een stapel foto’s uit te zoeken. Ik heb een hele poos gewerkt met Aperture maar sinds Apple gestopt is met het uitbrengen van nieuwe versies ben ik overgestapt op Lightroom. Wat een drama was die overstap, ik mis Aperture nog iedere keer dat ik foto’s bewerk. Veel foto’s zaten nog in allerlei Aperture bestanden en ik heb er lang niet naar omgekeken. Maar goed, op de een of andere manier ging mijn aandacht uit naar de map ‘Argentinië en Chili’. Machtig was die trip weet ik nog. Ik was er in 2006. …

Koffie—Koffietijd!

Als ik één verslaving heb, dan is het wel aan koffie! Een blitse Italiaanse espressomachine, die heb ik niet. En da’s misschien maar beter ook. Ik zet m’n koffie eigenlijk alleen nog maar met een ouderwetse Bialetti mokkapot en soms met een Hario filtersetje. Hoe meer moeite het me kost om een kop koffie te zetten, hoe minder ik ze drink, en hoe lekkerder ze smaken. Op de jaarlijkse Amsterdamse koffiebeurs zie je dat koffie tegenwoordig vooral om beleven gaat. Niet een zak gemalen koffie in een automaat gooien en op de knop drukken, maar zorgvuldig malen, wegen en meten. …

Museum Kranenburgh

Na al die kou van de afgelopen week, voelde het vandaag alsof plots de lente was begonnen. Van min acht naar plus acht. Ik had geen zin om twee uur te gaan mountainbiken maar moest en zou even naar buiten toe, even wat zonnestralen opvangen. Dus hop naar Bergen, even de benen strekken en maar meteen even langs museum Kranenburgh. Ik had al een flyer zien liggen en zag dat zowel de lokale Bergense kunstenaar Jaap Mooy en Droog Design tentoongesteld waren. Droog Design was wel tof maar niet helemaal mijn ding. Opwinding Veel werk van Jaap Mooy sprak me …

Daar komt de lente!

De temperatuur schoot omhoog vandaag, binnen 24 uur van min acht naar plus acht. De zon wordt steeds krachtiger en eindelijk weer warmer van kleur en de lucht is vol voorjaarsgeuren, een voorbode op wat staat te gebeuren.

Winter wonderland

Vrijdagmiddag, tijd voor een rondje stad en op zoek naar een mooi plaatje met schaatsers. Maar helaas. Er is geen schaatser te bekennen. De harde wind van de afgelopen dagen heeft kennelijk zo huisgehouden dat het ijs vol met windwakken zit en dus onbetrouwbaar is. Het was ondanks de gure wind evengoed lekker buiten en het harde en schrale winterlicht lijkt zich plaats te maken voor het zachte licht van de lente.

Een bezoek aan museum Voorlinden

Ik had museum Voorlinden al een tijdje op mijn wenslijstje staan. Van verschillende vrienden had ik foto’s gezien en toen we afgelopen week toch naar Escher in het Paleis gingen, zijn we er even gestopt en gaan rondneuzen. De lokatie en het gebouw zijn waanzinnig, als je buiten staat is er direct een verbinding met binnen en andersom —door de enorme raampartijen en het half transparante dak— al helemaal. Waanzinnig! Zoals altijd met kunst moet het je maar raken. Toen wij Voorlinden bezochten waren er naast de vaste collectie drie tijdelijke presentaties; een solotentoonstelling van de Amerikaanse beeldhouwer Martin Puryear, …