De laatste Grasnapolsky @ Radio Kootwijk

Balen man! Zó jammer dat —na vijf jaar— Grasnapolsky Radio Kootwijk verlaat en op zoek gaat naar een nieuw thuis.

Nederland was aan het begin van de twintigste eeuw een handelsnatie met grote overzeese territoria. Het was in die tijd belangrijk om een snelle verbinding te hebben met de kolonies, en in het bijzonder Nederlands-Oost-Indië. Nederland was echter voor die verbinding afhankelijk van de Duitsers dus toen de eerste wereldoorlog aanbrak besloot de Nederlandse regering zelf een internationaal radiocommunicatie netwerk te bouwen.

De bouwers van het nieuwe radiostation gingen op zoek naar een onbewoond en afgelegen terrein om interferentie te voorkomen. Dat is de reden dat het 450-hectare grote Radio Kootwijk complex midden op de Veluwe werd gebouwd. Het hoofdgebouw waar de enorme zender stond is prachtig! Beton was in die tijd een relatief nieuw materiaal — architect Julius Luthmann was geïnteresseerd in de historische Egyptische bouwwerken en dat verklaard dat het gebouw er uitziet als een soort betonnen Sfinx.

Het dak op

Vanaf het dak van het gebouw kijk je uit over de gevarieerde bossen met, in de verte, het witte zand van het grootste Europese stuifzandgebied; de Kootwijkerzand. Reeën, edelherten en wilde zwijnen zijn de voornaamste inwoners van dit gebied. Toen we tijdens het festival het dak van het zendergebouw beklommen werden we opgewacht door enkele boswachters van Staatsbosbeheer. We kregen een verrekijker van de heren en ze hielpen ons om enkele wilde zwijnen en herten te vinden. Tof!

Ik kan me nog goed herinneren dat er tijdens een eerdere editie van Grasnapolsky sneeuw viel. Alles bedekt onder een maagdelijk wit laagje. Zo mooi.

2019 en verder

Ik snap dat de locatie te klein is voor het festival om levensvatbaar te zijn. Tegelijkertijd hoop ik dat de organisatie blijft werken met Staatsbosbeheer om een alternatieve locatie te vinden die de magie en schoonheid van Radio Kootwijk benadert (of misschien wel overtreft). De bandjes zijn tof maar juist de omgeving maakt het magisch!

Dank Grasnapolsky en Staasbosbeheer!